پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

تشکری هاشمی تاکید کرد: اولین راهکار «اصلاح امور و برگشتن قطار به روی ریل اصلی خود» است. ما قرار بر آن نداریم که وضع موجود را تداوم دهیم؛ ۳ سال فرصت دادیم و مسائل حل نشد، الان وقت تصمیم‌گیری است. قائمی، عضو شورای شهر تهران نیز در این خصوص بیان داشت که زاکانی روزی که شهردار شد ۳ مخالف داشت الان حداقل ۱۰ تا ، او قول‌هایی داده که هیچ‌کدام محقق نشده است. برخی از تحلیل گران بر اساس شرایط موجود، خداحافظی زاکانی را حتمی دانسته و برای دوره پسا زاکانی با نامزدهایی نظیر مخبر، آذری جهرمی، محسن هاشمی و غیره، سناریو سازی می کنند. سوالی که افکار عمومی را رنج می دهد این است که آیا صرف رفتن زاکانی صورت مسئله را پاک خواهد کرد؟ آیا نباید تخلفات و ترک فعل های ادعا شده به سیستم قضایی ارجاع گردیده و تعیین تکلیف گردد؟ آیا بهتر نیست که بجای عبارت کلیشه ای پسازاکانی به عبارت و منظومه آینده پرونده حقوقی زاکانی در شهرداری پرداخته شود؟

نرگس سلیمانی عضو شورای شهر تهران از عدم وجود کارنامه قابل دفاع در شهرداری تهران و شخص شهردار می‌گوید. از مقبولیت و مشروعیت حرف می‌زند. از ترک کار به بوی دیگر جناب شهردار می‌گوید و در نهایت از شعر سعدی درباب کلاه کج نهادن و آئین قلندری می‌گوید. موضوعی که تحلیل محتوا و هرمونتیک عبارات بکار برده شده، گویای نظم و نظامی کاملا مشخص است. در مقابل، آقامیری با رویکرد دفاع از عملکردعمرانی شهردار وارد شده و موضوع را به تخریب نرگس سلیمانی و به میان کشیدن پای سردار سلیمانی می‌کشاند. مسئله‌ای که توسط چند نفر از اعضای شورای شهر نظیر اقراریان و ناصر امانی مورد اعتراض قرار گرفته و پای خلع لباس شدن برادر آقامیری به میان می‌آید. جلسه با دخالت چمران ادامه یافته و به ظاهر، اوضاع آرام شده است. اما به راحتی می‌توان پیش بینی نمود که با نوعی افزایش آرای مخالفان زاکانی و اتشی در زیر خاکستر مواجه هستیم. آیا شهرداری تهران به زودی شاهد تغییر شهردار خواهد بود؟ برخی از تحلیل گران می‌گویند که از سر رکن اصلی موثر بر تغییر یعنی تشدید مخالف‌های اعضای شورای شهر، وجود نامزد صاحب سبک و مورد قبول، مهیا بوده و تنها می‌ماند رکن سوم و ان، تصمیم زاکانی به ماندن یا رفتن است.

از جمله ایرادات انتصابات غیرتخصصی و محفلی، کم توان مدیر در دیدن اولویت ها، ظرافت‌ها و ریزه کاری‌ها، پیامد‌ها است. موضوعی که بلاشک در مورد شهرداری تهران و انتخاب افرادی در وزن آقای زاکانی بعنوان شهردار، صادق است. بار‌ها ادعا کرده که شهرداری تهران، کمبود بودجه ندارد. بار‌ها و بار‌ها مردم هم به مواردی اشاره کرده اند که بودجه چندانی هم نمی‌خواهد. تاسیس سرویس بهداشتی، پر کردن چاله‌های آسفالت خیابان‌ها و کوچه‌ها، نظافت سرویس‌های بهداشتی موجود در پارک ها، راه اندازی پله‌های برقی پل‌های عابر پیاده و غیره، صد‌ها مصداق اثبات این ادعا در هر محکمه‌ای است. اما شهردار متمایل به حاشیه شهر ما، روی راه اندازی مسجد و فرهنگسرا، وارد جنگ با افکار عمومی و شهروندان می‌شود. دنبال قرارداد‌های بزرگ انهم بشکل محرمانه می‌رود و صد‌ها فعل دیگر، هر کدام دنیایی شائبه و شایعه به همراه دارد. از دیگر موضوغات مغفول در شهرداری تهران، ساماندهی پسماند‌های الکترونیکی است. بر اساس آمار سازمان حفاظت از محیط زیست هر فرد ایرانی در سال بیش از ۲/۵ کیلوگرم پسماندالکترونیکی تولید می‌کند و این آمار زنگ خطری برای محیط زیست کشور به حساب می‌آید. وظیفه جمع آوری این پسماند‌ها در شهرها، برعهده شهرداری‌ها بوده و حتی شهرداری پایتخت هم برنامه موثری در این خصوص ندارد.

حاشیه‌های ساخت مسجد در پارک قیطریه باعث شده تا این موضوع دوباره مورد توجه جامعه قرار بگیرد که رسالت اجتماعی شهرداری‌ها چیست و آیا شهرداری تهران در راستای وظایف و رسالت اجتماعی خود عمل می‌کند؟از سوی دیگر به نظر می‌رسد شهرداری تهران در زمینه اولویت بندی مسائل اجتماعی با چالش مواجه است و به همین دلیل نیز اقداماتی انجام می‌دهد که در راستای خواسته‌های مردم تهران نیست.

احمد زیدآبادی در یادداشتی نوشت؛ علیرضا زاکانی از آمادگی شهرداری تهران برای بازسازی غزه خبر داده است! اگر جنگ در غزه به سرانجامی برسد، طبعاً قطر و امارات و عربستان برای بازسازی آن پول و امکانات بیشتری در اختیار دارند و بعید است نقشی برای جمهوری اسلامی در این باره در نظر بگیرند.آقای زاکانی اما اگر واقعاً توانایی بازسازی و سازندگی جایی را دارد، اول برای ترافیک جانکاه، تراکم خفه‌کننده، آلودگی کُشنده و مستمر، مصائب اجاره‌نشینی، رشد فزایندهٔ حضور کودکان و زنان مستمند بر سر چهارراه‌ها، نابودی باغ‌ها، فرسودگی محلات، گسترش خطرناک حاشیه‌نشینی و فقر، بوی گند اطراف فرودگاه و دیگر دردهای بی‌درمان پایتختی که شهردار آن شده است، چاره‌ای بیاندیشد بعد لاف بازسازی غزه را به میان آورد!